Nu de zomer weer nadert komen binnenkort ook de eerste zomeronweders en vuurwerkshows in zicht. Voor de meeste hondenbaasjes een verschrikkelijke tijd want vele honden raken dan in paniek, vluchten weg of raken gewoon zoek. Soms kruipt je hond gewoon rillend in een hoekje en komt pas vele uren later weer te voorschijn.
Ditzelfde had ik met mijn vorige hond. Alhoewel ik onweer en vuurwerk steeds heb genegeerd was hij er doodsbang van. Ik hield mij steeds rustig tijdens die momenten, zei geen woord en gebaarde dat er niets aan de hand was. Als het onweer niet te lang duurde bleef hij luisterend, met opengesperde ogen, in zijn mand liggen maar na een kwartier werd het hem te veel en verstopte zich in de kelder.
Toen ik mijn nieuwe Kooikerpup had wou ik een andere manier uitproberen. Ik had het ‘geluk’ dat er vuurwerk afging toen hij pas 10 weken oud was, in volle socialisatieperiode dus. Speels en opgewekt ben ik met hem op het terras gaan zitten om met heel veel enthousiasme te kraaien van pret bij elke knal van het vuurwerk. En telkens ook kreeg hij een lekker stukje salami of kaas terwijl ik nog steeds heel opgewekt woordjes als ‘Tof hé!’ of ‘Dat was nogal een luide hé!’ zei.
We hebben anderhalf uur van het vuurwerk genoten en telkens wanneer het dondert kijken we nu samen door het raam.
Mijn van nature heel angstig Kooikerhondje is door die manier van aanpakken helemaal niet bang van onweer en wandelt onaangelijnd met mij door de velden wanneer een (niet te nat) onweer overtrekt.
Probeer dus niet om je hondje in bescherming te nemen of hem te troosten wanneer het nog eens knalt of dondert. Een hond spiegelt zich aan jouw gedrag en wanneer jij bezorgt reageert op iets waar hij instinctief al bang voor is dan versterk je zijn reacties alleen maar.
Door heel positief, opgewekt en belonend te reageren op dat gerommel weet je hond dat hij niet angstig hoeft te zijn.