Voor mij was eind 2016 een drama. Mijn twaalfjarige Beagle ‘Rufus’ moest worden ingeslapen… Al 5 jaar had hij kanker en meermaals ging hij onder het mes om die vreselijke tumoren te verwijderen. Uiteindelijk was die laatste tumor er een teveel. Op 3 december blies hij letterlijk z’n laatste adem uit. Ik had nooit kunnen denken dat het afscheid van die loebas mij zo zou raken. De stilte die hij achterliet was oorverdovend…
Ik werk voltijds thuis terwijl mijn vrouw buitenshuis werkt. Bijna 35 jaar hadden wij steeds een hond in huis gehad. Zonder zo’n bonte viervoeter die voor je voeten loopt en regelmatig je aandacht vraagt merk je dat je huis wel heel leeg is. Daar komt bij dat m’n hond mij elke dag enkele malen uitliet om een frisse neus te halen. Het duurde dus niet zo lang eer de beslissing kwam om opnieuw een hond te adopteren. Na veel zoeken, wikken en wegen kozen we eerst voor een Markiesje maar de wachtlijst is ellenlang en het zou anderhalf jaar duren eer de nieuwe natte neus er kwam. Mijn vrouw wou absoluut geen grote hond dus een Mechelaar of Golden mocht het niet worden. Een vlinderhondje zag ze wel zitten maar voor mij mocht het wat meer ‘hond’ zijn. Bij toeval ontdekten we het Nederlandse Kooikerhondje. Vreemd dat ik die hond niet eerder had ontdekt maar blijkbaar stond die Hollander niet in onze (oude) hondenencyclopedie. Bijna een ganse nacht heb ik gegoogeld om meer te vernemen van die leuke snoet. Dit moest hem worden! Een hond die wat eisen stelde aan z’n baasje, die lief en schattig kon zijn, die de perfecte lichaamsafmetingen had voor mijn vrouw. Het duurde geen week meer vooraleer een nieuwe Kooikerpup bij ons logeerde.
Wat een pracht van een hond! Waar ik voordien een Beagle gewoon was kreeg ik nu plots een hond die wel luisterde en me volgde bij onze wandelingen. Als ik op 30 meter ‘Hier’ roep of gewoon ‘Pssst’ dan komt hij als een bezetene, schuddend met zijn staart, naar mij gerend.
Intussen is Lior, zoals we de hond hebben genoemd, vijf maanden oud. Behalve een weekje diarree (waarbij ik op de zetel moest slapen om hem ’s nachts elke twee uur uit te laten) loopt alles prima. Ook in de hondenschool loopt alles op wieltje maar je merkt toch dat het pubergedrag al wat om de hoek komt kijken. Consequent blijven zal het volgend jaar dus niet gemakkelijk zijn maar vanaf dan…
Tot binnenkort!